ّبرگزاری کانون ادبی نیم وجبی‌ها

پنجشنبه، 11 خردادماه، کانون ادبی نیم‌وجبی‌ها، در بخش کودک و نوجوان کتابخانه علامه امینی به مربیگری رقیه ندیری برگزار گردید.

در این نشست، ابتدا اعضا یادداشتهای روزانه‌ی خود را خواندند. این تکلیفی بود که جلسه‌ی گذشته‌ی کانون ادبی تعیین شده بود. یادداشتهای روزانه  شامل خاطرات و وقایعی است که در طول این دو هفته برای بچه‌ها اتفاق می‌افتد و بچه‌ها از چاشنی قوه‌ی تخیل و طنز نیز می‌توانند استفاده نمایند. همچنین بهتر است که نوشتن یادداشت در ساعت مشخصی از شبانه روز اتفاق بیفتد.

از فواید نوشتن یادداشت در ساعت مشخص، این است که اراده‌مان قوی می‌شود و در آینده می‌توانیم تصمیمات بزرگ بگیریم. همچنین یادداشت نویسی به شما یاد می‌دهد که جزئی نگر باشید و به اول، انتها و اوج ماجرا توجه کنید.

علی کاوی، نرگس فهیمی، هانیه رحیمی، فرناز محمدی، یادداشتهای روزانه‌شان را خواندند و نقاط قوت و ضعف نوشته‌هایشان مورد بررسی قرار گرفت.

 نرگس فهیمی احساسات و اتفاق‌هایی را که برایش افتاده بود را بیان کرده بود. و از شاهد هم استفاده کرده بود.

فرناز محمدی در یادداشتش بخشی از باورپذیری را برای ما می‌سازد. باورپذیری شگردی است که می‌توان در نوشته‌ها از آن استفاده کرد. مشکلی که نوشته‌اش داشت این بود که برای مخاطب بیرونی نوشته شده بود و بهتر بود که خودش برای خودش می‌نوشت و نه برای دیگران.

هانیه رحیمی یادداشتهایش با موضوع مسابقات فوتبالی بود که برخی از اعضا در مقابلش موضع گرفتند. ایرادی که گرفته شد این بود که وقتی یادداشتی خوانده می‌شود نباید در موردش موضع بگیریم. از نقاط قوت نوشته هایش هم این بود که به صورت کوتاه کوتاه نوشته بود و حس‌هایش را بیان کرده بود.

در ادامه رقیه ندیری، مربی کانون ادبی، به معرفی کتاب «بند رختی که برای خودش دل داشت» نوشته‌ی «فرهاد حسن‌زاده»، انتشارات چرخ و فلک،  پرداخت. این کتاب با کتابهای دیگر فرهاد حسن زاده متفاوت است.

این کتاب ویژگی های خوبی دارد که عبارتند از:

1- متن‌هایش کوتاه کوتاه است.

2- نگاه متفاوت و زیبایی به اشیاء و اتفاقات پیرامونش دارد. و به خیلی از اشیاء جان می‌بخشد.

3-برخی معتقدند که این کتاب داستانک است اما به نظر می‌رسد که در برخی جاها داستانک است و در برخی جاها داستانک نیست.

4- طنز قشنگی دارد.

در ادامه، رقیه ندیری داستانهای «سیب خوش اشتهاء»، «عجب مد جدیدی» و «زلزله» را از این کتاب خواندند و اعضای کانون نظرات خود را در مورد این داستانها بیان کردند. علی کاوی از اعضای فعال کانون داستان «وای چه مصیبتی» را از این کتاب خواند.

در پایان، رقیه ندیری، شعر «کاکتوس» از سروده های خودشان را برای اعضا خواندند و از اعضا خواستند که نقطه نظراتشان را در مورد این شعر بیان کنند.